Aflevering 73

We besluiten om wat potions bij de clerics van Lord Shaaladel te kopen. Het gesprek over de overgave is zo goed als afgerond. Morgenmiddag als de zon het hoogst staat wordt de overgave op Summer's Bluff onder het beeld van Drakus Coaltongue bekrachtigd. Generaal Danava bedankt ons dat wij het hem hebben mogelijk gemaakt om de overgave te kunnen regelen. Hij geeft ons uit een soort warfund een wapen naar keuze. Hij hoopt dat nu Legate Kolvus er niet meer is dat zijn manschappen ook wat bij trekken. En hij hoopt ons morgenmiddag bij het beeld van Drakus Coaltongue te zien. Lord Shaaladel komt nog naar ons toe en zegt dat hij ons dankbaar is dat wij de kwade geesten, die de overgave probeerden te verstoren, hebben afgemaakt. Hij hoopt dat wij ook aanwezig zijn bij de ceremoniële overgave de volgende dag. Ben vraagt dan of we de beveiliging moeten bespreken gezien wat er gebeurd is. Lord Shaaladel zegt dat hij wel had voorzien dat er wat zou gebeuren. Hij heeft wel maatregelen genomen, maar hij kan niet ongezien zijn leger her en der neerzetten terwijl de bevolking van Gate Pass volledig uitgedost aanwezig is.

We gaan weer naar het hoofdkwartier van het verzet toe, iedereen hier is blij. Erdan Menash vertelt dat de overgave morgen plaats vindt. De mensen zijn druk bezig om briefjes in de urn te doen voor het Dromenfestival en wij krijgen ook urnen aangeboden. We slaan er eerst een paar af maar moeten er dan ook een aannemen. We weten onderling niet wie wat op zijn of haar briefje schrijft maar de volgende wensen komen in een urn terecht:

We spreken nog even met Rantle en Erdan over het gevaar van het Dromenfestival. Erdan zegt dat afgelasten wel heel erg lastig is. Maar hij heeft wel diverse medewerkers op strategische plaatsen neergezet om eventuele problemen het hoofd te bieden. We gaan nu eerst maar eens van de nacht genieten en duiken ons bed in.

We hebben onze nieuwe wapens van Generaal Danava gekregen. Als we buiten komen zien we dat het al druk is in de stad. De mensen zijn verkleed, het bier stroomt al. Zelfs doen er wat Ragesians mee. Hier en daar zien we wat Shahalesti soldaten staan, die vragen zich af wat hier gebeurd. Maar het is reuze gezellig in de stad. We mengen ons in de feestvreugde en tegen het middaguur gaan we naar Summer's Bluff. Er staat een groep Shahalesti bij het beeld van Drakus Coaltongue, ook een groep Ragesians is in vol ornaat aanwezig. Het verzet is er ook, onder leiding van Erdan Menash, Rantle en Diogenes. We zien bij een altaar vele urnen staan. We worden naar voren gedrukt en we moeten bij de leden van het verzet gaan staan. De zon is op zijn hoogst dus het is middag. Erdan Menash geeft een seintje aan Generaal Danava en Lord Shaaladel. Ook Rantle en Diogenes komen eraan. Ze staan met zijn vijven even te praten dan neemt Lord Shaaladel het woord en zegt dat Generaal Danava zich officieel overgeeft aan het verzet en de Shahalesti. Generaal Danava neemt het woord over en zegt dat het Ragisische leger zich heeft overgegeven. Rantle vraagt of wij nog wat willen zeggen, en dan houdt hij nog een van zijn befaamde toespraken over de overgave. De leiders trekken zich terug en we zien de priesters het plein opkomen.

Iedereen valt langzaam stil en wacht op de eerste priesters. De eerste priester pakt een willekeurige Urn en neemt deze mee naar het altaar aan de voet van het grote standbeeld, tussen alle andere urnen. Hij tilt hem op en slaat de kleien urn stuk op het altaar. Hij haalt het papiertje eruit en leest de wens hardop voor.

De eerste urn bevat een wens voor de schrijver en zijn collega's, waarin wordt gewenst dat ze allemaal betaald krijgen voor het werk dat ze hebben gedaan op een groot bouwproject, ondanks dat het gebouw kortgeleden door de Ragesians is vernietigd. De priester roept uit dat dit een wens is die hij in vervulling zal laten gaan en roept de schrijver naar voren. Na een korte pauze roept iemand uit de menigte: "Hij is vannacht gestorven." Het volk kijkt wat onrustig naar elkaar en naar de priesters, maar de priester met de wens zegt dat hij zijn best gaat doen om toch de wens in vervulling te laten gaan.

Daarna kiezen de andere priesters één voor één een urn en slaan deze stuk. Er zijn twee wensen voor de algemene veiligheid van de stad, één voor de veiligheid van een paar mensen, en één wens is dat de Ragesians een flinke tegenslag lijden, in angst vluchten en elkaar afmaken. Één wens, door een kind geschreven, stelt: "Ik wens dan mamma ook met de haan kan praten," een andere wens, met een bibberend handschrift, is van een oude man, die 'twee vrouwen tegelijk' wenst.

Uiteindelijk aangekomen bij de laatste urn begint de menigte een beetje gespannen te raken, gezien er nog geen wens voor lente is geweest. De laatste priester loopt met een urn naar het altaar, maar vlak voordat hij deze kapot kan slaan verschijnt er een figuur vanuit de groep priesters, iemand die er net nog niet stond.

De figuur manoeuvreert zich verleidelijk uitdagend naar de laatste priester, met een aantal urnen onder haar linkerarm. Terwijl ze loopt verschijnt er een stem in ieders hoofd, een lichte dwingende stem die zelfs de priesters doet vollopen met heftige vleselijke fantasieën.

We zien een in sluiers en doeken gehulde dame, ze gooit haar urnen de menigte in en op het moment dat de urnen de grond raken komen daar schimmige slangachtige vormen uit die langzamerhand wat groter worden. In de menigte komen allemaal wezens tevoorschijn. Een van de slangachtingen verandert in een groot wezen die wel wat weg heeft van Thirza, de ander begint op Vigilance te lijken maar dan erg droevig, dan zijn er nog twee die wel op Thirza aan Gwendolyn lijken en de laatste is een vormloos figuur. Gwendolyn denkt bij haarzelf: "Heeft dit met onze wensen te maken?" als ze een van de slangachtigen ziet veranderen. De menigte begint meteen te vechten met de wapens die ze bij zich hebben tegen de wezens die tevoorschijn zijn gekomen. In de strijd wordt Gwendolyn tijdelijk verblind en schiet per ongeluk een jong meisje neer maar ze wordt behandeld door een van de monsters en loopt hard jankend weg. Ben hoort in de verte een stem, die hij eerder heeft gehoord. En even later komen er twee figuren aankomen lopen, Metamorphosis en Vigilance, Metamorphosis verandert wat vaker van gezicht als normaal. Ze roept: "We konden het niet aan maar we komen helpen." Ook Etinifi komt eraan. Vigilance verandert in een vlammend hert. Etinifi schiet langs ze heen en hij ziet er gelukkig uit. Hij kijkt vol blijdschap naar het beeld van Drakus Coaltongue. Aeronal raakt de dame flink en ze gaat neer. We zien de dame, de Trillith Desire, nog even bijkomen, ze kijkt naar het beeld en zegt: "Aanschouw onze overwinning en aanschouw hoe jullie verslagen worden." En ze sterft. Etinifi kijkt nog blijer. Voor het gezicht van Drakus Coaltongue hangt een persoon in plate armor, hij beweegt zijn armen en prevelt iets en we zien honderden wisp achige beestjes de grond uitkomen en in het standbeeld kruipen. We beseffen dat dit allemaal Trillith moeten zijn. Ook de persoon verdwijnt in het beeld. De Torch ontvlamt en het beeld rukt zich los van zijn sokkel. Het gevecht vangt weer aan maar we hebben nu steun van Metamorphosis en Vigilance. Er worden rake klappen uitgedeeld. Als eerste dooft het hoofd van het beeld uit, dan de Torch. Even later weigert het lichaam ook zijn functies. Daarna zijn de voeten aan de beurt. Even later valt Metamorphosis en er komt een verblindende vlam uit haar lichaam. We voelen wat kracht van Metamorphosis in ons vloeien. We groeien op het niveau van het beeld. En na een lange strijd weet Gwendolyn het beeld af te maken. We krimpen weer naar onze normale grootte. Het beeld ligt in tweeën op de grond. De persoon die in het beeld was gekropen klimt eruit en is niet blij.