Aflevering 04

We besluiten om nu eerst te gaan rusten. In de toren vinden we het niet pluis, dus we besluiten om de toren uit te gaan en in het bos een geschikt plekje te vinden om daar een kamp op te slaan. We gaan een kwartiertje het bos in en vinden daar een leuk plekje. We zien nog wel wat Orcs rondkijken, maar daar hebben we geen last van.
We besluiten om ieder 100 gp in een groepspot te doen. En Elvira maakt hier gebruik van om een unseen servant op te roepen om het kamp klaar te maken. Nadat het kamp is opgezet en iedereen zijn slaapplekje heeft uitgezocht wordt er een kleine avondmaaltijd genuttigd. Tijdens deze maaltijd vertelt Ilrué dat het vanavond volle maan is en ze van deze gelegenheid gebruik wil maken om in alle rust te kunnen bidden naar Sehanine, de Elfen godin van de maan. Iets verder in het bos heeft ze een open plek gespot welke perfect is voor haar en ze volop kan genieten van de volle maan en de rust van het bos. Op vragen van Samantha over rituelen en gebruiken van volgelingen van Sehanine blijft ze mysterieus en ontwijkend.

Als de maaltijd is voltooid, het kamp verder klaar is voor de nacht en er een klein vuurtje brand tegen wilde dieren, staat Ilrué op om naar de open plek te gaan uit het zicht van het kamp, maar nog binnen schreeuw afstand mocht er iets aan de hand zijn. Daar aangekomen spreidt ze een kleed uit in het midden van de open plek en daarom heen maakt ze een cirkel van zilver stukken die meteen glinsteren in het maanlicht. "Ja," denkt Ilrué: "Het is een mooie heldere nacht." Nadat de cirkel gereed is kleedt ze zich helemaal uit naast de cirkel en neemt ze nog een klein slokje van haar fles Feywine, die ze uit Waterdeep heeft meegenomen. Daarna begint ze langzaam sensueel met haar heupen te wiegen op een melodie die ze zachtjes neuriet. Dit breidt langzaam uit tot een wilde dans rondom de cirkel, wild zwaaiend en gooiend met haar rapier van ijs. Bij elke worp verdwijnt de rapier, die ze volgens even later weer opnieuw oproept, net alsof ze hem opvangt. Na een halfuurtje stopt ze hijgend en bezweet met dansen om vervolgens midden in de cirkel op het kleed te knielen. Haar rug recht, haar knieën uit elkaar en met haar hand palmen naar de maan gericht, rustend op haar knieën zit ze als in een soort lotus houding met gesloten ogen. Concentrerend op haar ademhaling wordt deze vanzelf rustiger en raakt ze in een soort trance gericht aan Sehanine. De nacht is ook zonder jacht perfect en de lucht koel, maar Ilrué heeft er geen last van terwijl ze in alle stilte op haar zintuigen focust, in het volle maanlicht. Nu valt haar pas op dat ze zachtjes een beekje hoort kabbelen. "Perfect om straks even af te spoelen," denkt Ilrué nog. Dan komt ze weer terug. Elvira vraagt nog of ze lekker heeft gebeden maar krijgt geen antwoord terug.

Na een welgenoten nachtrust gaan we weer terug naar de toren en we besluiten om richting de rechter ruimte te gaan waar we ook monsters hebben waargenomen. Willow gaat op onderzoek, en gluurt om de hoek van de deur. Hij ziet een groot gat in de vloer en voor de rest ligt er overal troep in de ruimte. De muren zitten onder de drek. Dan kijkt hij ook nog even in de ruimte aan de andere kant van het gangetje. Die ruimte is vrij leeg, her en der liggen er kleden op de vloer alsof er geslapen is. Op de vloer zitten wat brandvlekken en wat flinke krassen. Willow sluipt nu richting het gat in de vloer en kijkt er eens in. Dan komt er uit het gat een grote slijmerige kluit vlees, een Ravening Cyst, die Willow aanvalt. Hij ziet nog wel dat het in het gat donker is. Uit de achtergelegen ruimte komt er een Warped Grick Alpha aangeslopen, gevolgd door twee kleinere, gewone Warped Gricks. Maar na een enerverend gevecht kunnen we weer verder. We besluiten om even kort te rusten.

We gaan de trap op naar de eerste verdieping. Ilrué stuurt haar onzichtbare sprite weer op verkenning uit en deze gaat de verdieping in de rondte. Ook hier is een gedeelte ingestort en staat onder water. Rechts in de ruimte loopt een monster rond en links boven lopen ook wat monsters rond. Het zijn Destrachans. En aan de linker zijde zijn er wat dichte deuren. Ilrué kijkt nog eens omhoog en denkt dat er nog minstens twee verdiepingen zijn. We besluiten om deze verdieping over te slaan en gaan verder omhoog. We komen nu in een grote vierkante kamer. In de hoeken staan vier pilaren, waarvan er een, in de hoek waar de waterval naar binnen stroomt, half afgebrokkeld is. Er zitten wat gaten in het plafond en ook in de vloer. We zien overal water door het plafond heen druipen. We zien twee grote zwevende Corroded Helmed Horrors, deze blijven echter stil hangen. Elvira kijkt eens in de rondte en ze denkt dat ze wat achter een van de pilaren zag bewegen. Samantha roept: "Kom achter die pilaar vandaan." We zien twee Horrid Grells verschijnen. Dan komen ook de Corroded Helmed Horrors op ons af. Na enige tijd komt er nog iets aan, de grote gevluchte Grell uit Wellspring, een Grell Philosopher. Dit wordt een lang gevecht en dit wisselt wat heen en weer. Een Grell probeert Samantha in het gat te trekken, maar is niet sterk genoeg. Uiteindelijk weet Willow het gevecht te beëindigen. We vinden hier diverse scrolls en gems ter waarde van 4.200 gp tussen de puinhopen liggen. Samantha kijkt eens beneden in het gat waar ze bij staat. Ze ziet een soort van woonblok, allemaal kleine kamertjes. Er ligt een hoop troep in maar er is geen beweging te zien. In een andere kamer ziet ze allemaal rommel liggen, deze kamer is voor een groot deel ingestort. We nemen nu eerst maar weer een korte rust om onze wonden te likken. We vinden nog wat boeken en scrolls over de Kaorti.

Dan gaan we de trap op naar boven. We komen in de top van de toren. We kunnen hier naar buiten kijken een deel van de muren is ingestort. Een deel van de ruimte staat onder water en een groot deel is niet begaanbaar. We zien een groot tapijt op de vloer liggen waarop een troon staat. We zien in de ruimte twee Destrachans. En op de troon zit iets van wat ooit een Elf is geweest. Hij kijkt met vuile ogen naar ons. Hij ziet er misvormd en wreed uit. Hij begint maniakaal te lachen en stuurt de Destrachans op ons af.