Epiloog

Terwijl de paarsgetinte Shadow Worm ergens op een rustig plekje in de Shadowfell zijn maaltje verteert, keert ook de rust weer terug in het stadje Wellspring. De meeste mensen met paniek aanvallen zijn weer bekoeld, mensen met extra ledematen leren met hun nieuwe extra's leven, zij die de abnormale condities niet meer aan konden zoeken heil bij magiërs en priesters om zich te ontdoen van de buitenaardse aandoeningen. Het lijkt er op dat de helden van Wellspring hun werk goed hebben gedaan. Maar waar zijn ze?

Enige dagen nadat de rust is teruggekeerd in Wellspring, doen de priesters van Ioun een bizarre vondst. In het riool onder in de stad vinden ze, in een geheime ruimte, nog een kleine groep monsters. Gelukkig hebben de meeste priesters het weten te overleven, en zijn de creaturen niet veel later, met vereende krachten, verdreven. De vondst zelf blijken de lijken, en/of onderdelen daarvan, van verschillende stadsbewoners te zijn. Ééntje, die nog het meest intact is, blijkt bij schouwing van Croetus te zijn... Nog steeds is van de vier helden niets vernomen... Wat misschien nog vreemder is, is dat, ondanks uitvoerig zoeken, het lichaam van Samantha ook nog steeds niet is gevonden...

Gerald Roy maakt het niet zoveel uit. Ze brachten werk, maar ook een hoop trammelant. Het lijk van die rooie meid is nooit meer gevonden, maar ja, de opdrachtgevers ook niet, dus dat zal wel los lopen. Back to business. Captain Grant en Lord Criswell pakken ook de draad weer op en beseffen zich dat er misschien toch meer nodig is dan een paar stadswachten om de stad veilig te houden. Misschien tol gaan heffen op pelgrims? Soldaten trainen? Wie weet...

In een uithoek van de Shadowfell ontvangt Malachi eindelijk zijn Traan. Eindelijk kan hij verder waar de Kaorti zijn gestrand... Zijn planetarium was al klaar, maar miste de krachtbron... Eindelijk verder zoeken dan wie dan ook... Eindelijk in contact met het Far Realm...