Aflevering 27 - Eliandra

We staan nu voor een klein hoogteverschil. De gang loopt ongeveer drie meter lager verder. Nalla weet heel gemakkelijk omlaag te gaan. Eliandra volgt ook snel en ook Aurora komt simpel omlaag. In de ruimte staan beelden van de krab-achtige wezens. Er verschijnen twee slungel achtinge types. Weer van die betreffende krab-achtige types. En er blijkt er nog een te zijn. Nadat we enige tijd in gevecht zijn met deze figuren verschijnt er een enorm beest met tentakels uit het water, die ook aanvalt. Eindelijk valt er een krab beest door Aurora om. En ook de tweede wordt door Aurora afgemaakt. Opeens begint Nalla op Galan in te slaan. We horen het monster een hoop krakeel maken. Dit klink als een bekend geluid, de roep van de zee. Nadat Nalla een paar keer op Eliandra heeft ingehakt komt ze weer bij zinnen. Maar ze begint weer op Eliandra in te hakken en daarna komt ze weer bij. Aurora weet nu ook de laatste krabfiguur om te brengen. Maar alle pogingen om het monster te raken lijken op niets uit te lopen. Is dit een illusie? Nalla weet iets onder water te raken, de bodem of iets anders? Eliandra probeert een schot onder water en lijkt ook wat te raken. Ze roept naar iedereen om onder water te mikken. En ineens valt Nalla Eliandra weer aan. Later komt ze weer bij zinnen. Na een lange strijd weet Galan uiteindelijk het monster te verslaan. Het monster slaat nog een ijzingwekkende kreet en sterft. Zou dit de verpersoonlijking van Dagon zijn? Gezien de kreten die het monster slaakte zou dit wel een zo kunnen zijn.
We gaan terug naar het dorp. Op het strand aangekomen zien we dat er iemand in het water ligt. Verderop liggen er nog een paar half krab half mens achtige wezens. We hebben het idee dat de invloed van Dagon over de mensen beëindigd is en dat de half aquatische mensen zijn komen bovendrijven… dood. We gaan het dorp in en lopen over de kade. Er ligt een geharnast figuur met schubben. Dit blijkt Drapal te zijn. Ook hij heeft de roep niet overleeft. De man die we in de cel hebben opgesloten is ook dood en heeft ook de nodige schubben op zijn huid.

We besluiten, na een heftige discussie, om naar de hoofdstad Eltabbar te gaan en te kijken of we daar een pandje voor onszelf kunnen vinden. Aldaar aangekomen nemen we een kamer in de herberg en overdenken onze avonturen. We gaan slapen en morgen zien we wel verder.