Aflevering 6

Ma'ru gaat weer naar Troy en Eleanor toe. Ma'ru vertelt aan Eleanor waar de nydrawortel te vinden is. We zitten eens onderling te overleggen wat we van Nowhere vinden, het beeld is niet bepaalt positief dat we hebben, gezien het feit dat we in de gaten gehouden worden. Troy is van mening dat een groep van drie man toch wel te kort is om er op uit te trekken, misschien kan Rosalinde uitkomst bieden en weet zij een vierde man. Maar dan moeten we haar eerst vinden. Troy wil wel met Gardan praten, misschien weet hij waar Rosalinde is. Eleanor wil de straat op. Gardan komt langs en hij groet Troy en Ma'ru. Hij vertelt ons: "Het leven in Nowhere gaat gewoon zijn gangetje, maar de handel heeft een dipje gehad. Sinds de inval in mijn tent is het flink achteruit gegaan." Troy vraagt of hij vanavond een lied ten gehore moet brengen. Gardan is in dubio, maar een beetje vrolijkheid in de tent kan geen kwaad dus hij stemt toe, Hij zegt: "Rosalinde is al een tijdje niet gezien. En er is al een tijdje geen interessant volk uit de hel gekomen." Troy vertelt wat er met Arihaly gebeurd is en vraagt of Gardan iemand kent om haar te vervangen. Gardan weet niet of er wel een geschikt persoon hier aanwezig is. Troy praat eens met de mensen in de tent, over wat er zoal gebeurd is, maar zo gauw hij begint over avonturieren wordt iedereen wat stiller. Ma'ru gaat nu ook de straat op, hij loopt langs het woongedeelte, de toren en langs de tempel. Dan komt hij Eleanor tegen en loopt met haar mee. Eleanor gaat nog even naar Shabalesha. Ma'ru gaat mee en Shabalesha zegt tegen Ma'ru dat hij vanavond langs moet komen. Dan gaat het gesprek over potions. Eleanor vertelt naar welke potion ze op zoek is en Shabalesha zegt dat ze dat wel kan maken. Ze gaat aan de gang en even later is het klaar. Eleanor koopt twee potions. Dan gaan we naar terug naar Troy. We komen bij elkaar en besluiten wat te gaan eten. Troy vertelt wat Gardan vertelt heeft en wat de andere bewoners willen. Ma'ru vertelt nog even over wat hij bij Shabalesha gaat doen. Hij wil morgen wel op weg naar de andere oase. Eleanor besluit om bij Panisha in de tent te gaan vragen of er daar iemand is die bij de groep wil komen.

Troy begint zijn optreden en het gaat goed in het begin, maar na een tijdje zakt het weer een beetje in, om dan toch goed terug te komen voor het eindoptreden. Gardan is tevreden over het optreden, maar over andere zaken blijft hij zich op de vlakte houden. Ma'ru gaat na verloop van tijd weer naar Shabalesha. Ze praten wat zachter, het luik gaat weer open en het boek komt tevoorschijn. De vindplaats voor de nydrawortel is heel duidelijk die andere oase, en dan in de ondiepe grotten. Shabalesha vertelt hoe de nydrawordel er uit ziet. Ze zegt: "Jullie taak lijkt mij duidelijk, maar doe het voorzichtig. De muren hebben oren en jullie liggen onder een vergrootglas. Misschien moeten we een nep doel verzinnen waarom jullie daar heengaan. Misschien voor het drugs gebruik, misschien zijn er bepaalde kruiden. Of misschien is er iets wat we aan de wacht kunnen koppelen. De nydrawortel is toch wel heel belangrijk, dus doe heel voorzichtig." "Misschien kan Panisha wat doen?" oppert Ma'ru. Dan vraagt Ma'ru nog over de Shifting Sands. Shabalesha zegt: "Ik heb nog nooit iemand daarheen gestuurd. Ik zal eens rond vragen of er iemand is die er geweest is."

Eleanor komt bij Panisha en probeert subtiel wat informatie te krijgen. Ze weet een aardig verhaaltje te houden. Ze heeft geluk en ze raakt aan de praat met iemand die er wel eens bij de Shifting Sands geweest is. Maar hij lijkt er wel niet over te willen spreken, hij probeert het te ontwijken. Ze neemt hem apart. En dan begint hij een beetje los te komen en ze praat nu specifiek over de Shifting Sands met hem. Ze dikt de noodzaak wat aan. Er komt een heel verhaal: "Ik ben is er met een groepje geweest. We kwamen er aan, en we zagen een gigantische fontein, honderden meters hoog, het was allemaal zand. Even later verdween de fontein en toen begon het zand voor ons te draaien en zoog alles naar zich toe, iedereen werd naar het midden gezogen en een paar van ons hebben het niet overleeft. We hebben geprobeerd om er omheen te lopen, maar het gebied was te groot. Meerdere avonturiers hebben dit gezien." Eleanor krijgt wel het idee dat dit verhaal klopt, Dan komt Ma'ru er aan gelopen. Eleanor vertelt wat de man gezegd heeft. En even later gaan ze weer naar Gardan, Troy is net klaar met zijn optreden. De verhalen worden uitgewisseld. Ma'ru vertelt dat we een legitieme opdracht nodig hebben om naar de Shifting Sands te gaan. Dan bedenkt Ma'ru dat Panisha ons er misschien wel heen kan sturen voor het halen van wat kruiden. We hebben wat kruiden gedefinieerd, de golden crown, the fire flower en de calcena mushroom. Ma'ru gaat weer naar Shabalesha om wat meer te weten te komen over deze kruiden. Shabalesha vertelt: "De golden crown is subtropisch en kan daar voorkomen, De fire flower komt in deze gebieden niet voor en de calcena mushroom komt alleen in koude gebieden voor." Eleanor vraagt eens in de tent van Panisha of er iemand golden crown wil hebben, Panisha zelf staat er ook bij. Het gesprek loopt wat stroever maar haar belangstelling is gewekt, maar Eleanor moet wel met de prijs omlaag. Voor 220 gp krijgt ze een opdracht om de plant op te halen.

We gaan weer bij elkaar zitten, we hebben veel informatie verzameld. Maar we weten nog niet te bedenken hoe we de Shifting Sands moeten passeren. Misschien moeten we eerst van een afstandje alles bestuderen en dan kijken of we er langs kunnen komen. Misschien een touw spannen, langs piket paaltjes. Eleanor vindt dat we hiervoor longspears nodig hebben daarom kopen we wat longspears en wat touw.

We halen de volgende dag wat proviand en gaan op weg naar de oase. We gaan naar het zuiden. We denken dat we af en toe een zandkruiper zien, maar die vluchten snel weer weg. Na een dag gaan we naar het oosten en na een paar uur vermoeden we dat hier toch wel de Shifting Sands moeten beginnen. We klimmen op een hoge heuvel om eens goed om ons heen te kijken. We gaan vervolgens naar een volgende heuvel en na een aantal uren zijn we weer bij een heuvel maar dan begint de nacht te vallen.

De volgende dag zien we in het noorden, op een afstandje, een zandfontein, na een minuut of tien is het weer weg. Na een uurtje zien we veel dichterbij weer een zandfontein, die na een minuut of tien weer stopt. Na een half uur zien we in de verte een draaikolk die alles naar zich toe sleurt en dit stopt weer na tien minuten. En na een half uur zien we weer een zandfontein. Het lijkt wel dat dit gebeurt in een vaste cyclus, We wachten nu tot er een fontein verschijnt en gaan dan lopen we verder naar het oosten als hij weg is. We controleren na een kwartier op een fontein. En daarna gaan we weer lopen. Op een afstand van 100 meter zien we een gat en we zien een draaikolk ontstaan. We zien uit de draaikolk een soort tanden komen. Het lijkt wel of het een soort beest is. We gaan lopen, en lopen een half uur verder en op een kilometer afstand zien we dan weer een fontein ontstaan. Maar we zien dan ook de oase in het oosten. We lopen nog een kwartier door en we zien geen gat ontstaan. We lopen weer een half uur door en zien we geen fontein en na een kwartier zien we wederom geen gat. Dan kunnen we veilig doorlopen naar de oase. We komen aan bij de westkant. We zien wat groen en palmbomen, in het oosten zien we een heuvel. Bij de heuvel zien we een viertal gebouwtjes staan en we zien wat rook omhoog dwarrelen. We bestuderen het eerst eens rustig. We lopen voorzichtig richting de hutten. En na een halve seconde horen we: "Oké, laat die wapens maar vallen en handen in de lucht." Eleanor ziet twee figuren met bogen, en dan komen er nog vier figuren uit de bosjes. Twee hiervan hebben bogen bij zich en de andere twee zwaarden. Het zijn Half Elfen en Elfen. Ook zijn er gewone Humans. Ze vragen: "Komen jullie ook uit Nowhere, welkom bij Indignation." We worden meegenomen naar de hutjes. We zien een aantal Human achtingen. Ze kijken ons aan met een geïnteresseerde blik. Dan wordt er geroepen: "Indignation, ben je er ook?" Er komt een Tiefling tevoorschijn en hij vraagt: "Wie zijn jullie? Uit Nowhere waarschijnlijk?" We vertellen wat we komen doen. Hij vertelt: "We zijn het leven in Nowhere een beetje zat, beter hier in eenvoud leven als daar in slavernij. Wij zijn hier met dertien man, We zijn gevlucht uit Nowhere en hebben onze eigen gemeenschap hier. En we hebben hier alcohol." Hij vraagt hoe we langs de Shifting Sands zijn gekomen. We vertellen onze methode met de longspears en het touw. We wisselen wat informatie uit en iedereen wordt voorgesteld. Dan komt er ook een vrouwelijke Aasimar naar ons toe: "Ik ben Myanie, komen jullie ook uit Nowhere? Het is hier een leuke groep, jullie kunnen hier blijven." Ze biedt ons een biertje aan. Indignation toost op onze komst. We mixen ons een beetje in de groep. We horen dat er af en toe wat mensen teruggaan of teruggestuurd worden met een missie. Dan vraagt Indignation: "Jullie komen voor de golden crown. Die groeit daar." En hij wijst naar een grot. Hij gaat verder: "Het is er wel gevaarlijk, er zijn mensen gegrepen door een gelatinous cube of door een spider of centipede. Komen jullie echt alleen voor de golden crown? Jullie kunnen je ook bij ons aansluiten." Ma'ru vertelt: "We worden in de gaten gehouden door de wachters. Een van onze groepsgenoten is al eens bijna opgepakt." Indignation vraagt dan of we in contact staan met het verzet. Ma'ru vertelt wat er met Kha'Zix gebeurt is. Indignation zegt dan: "Hij heeft zich dus echt in de picture gespeelt. Ik vertel nog niet met wie ik in contact sta bij het verzet. Ik ken jullie nog te kort. Maar jullie zijn vrij om te gaan. Maar voordat jullie weg gaan wil ik met jullie praten. Die krater die jullie gezien hebben in de Shifting Sands is een gigantisch beest wat zich razend snel kan verplaatsen." Ma'ru laat zijn kaart zien van de omgeving. Dan vraagt Indignation of we nog iets herinneren van ons verleden. Ma'ru zegt dat wij niets van onze achtergrond weten, maar af en toe komt er wat boven drijven. Ook Indignation en zijn mannen hebben deze vage herinneringen. Hij vertelt over de ruïnes die verderop liggen: "Er liggen wat interessante voorwerpen in. We hebben voldoende te eten in de oase. Het is er simpel maar we zijn vrij. Maar als jullie golden crown vinden, neem die dan mee naar Nowhere." Troy vraagt aan Myanie of ze mee wil op avontuur, daar heeft ze wel oren naar. We gaan daarna lekker slapen.

De volgende ochtend heeft Troy een hele nare hoofdpijn, hij is het bier niet gewend. We gaan na het eten op weg naar de grot. We zien een soort van met takken gemaakt hek voor de ingang. Het hek wordt voor ons weggehaald en we kunnen naar binnen. We gaan de grot in, we hebben toortsen aangestoken voor verlichting. We gaan door een lange gang en komen dan in een grotere ruimte die zich vertakt. Rechts zien we nog een vertakking. Eleanor ziet in de middelste gang wat wegschieten. In de linker gang is het vochtiger. Troy ziet wat water op het pad liggen wat verder doorloopt. Het is eerst licht vochtig wat over gaat in meerdere plassen en daarna is het pad helemaal overstroomd en wordt het dieper. De grond loopt behoorlijk naar beneden en we zien een grote grot met een poel met glashelder water. Verderop in de grot loopt de grond weer omhoog en komt weer boven het water uit, de wanden zitten vol met mos. Troy kijkt eens in het rond, hij ziet een vaag verschijnsel, het is een gelatinous cube. We overleggen even wat we gaan doen maar dan horen we wat achter ons. We zien wat spinnen achter ons, we worden aangevallen. Het gevecht duurt niet lang en dan liggen er vier spinnen dood op de grond.