Eleanor

Geboren in Balducas, dochter van Baron Gawain Percimar Anghast van Balducas II en Gwenwhyd van Balducas. Haar moeder overleed echter kort na haar geboorte onder mysterieuze omstandigheden. Officieel overleed ze tijdens de geboorte van Eleanor. Geruchten gingen echter al snel rond, van vreemd gegaan tot een deal gesloten met de duivel vanwege haar schoonheid.
Eleanor groeide op in het huis van Balducas en hoewel ze haar vader zelden zag was, naast een gevoeligheid voor zonlicht en Platina haar, weinig te merken van haar ongewone achtergrond. Dat veranderde echter toen ze wat ouder was en ze rare dromen kreeg, maar ook pijn had toen een priester haar schrammen wilde genezen nadat ze gevallen was. Ze werd opstandiger tegen de bedienden en soms zo boos dat ze haar uren achterelkaar opsloten op haar kamer.

Uiteindelijk vielen haar hoektanden nog een meeste op. Deze leken op die van een vampier en zaaide angst onder de bedienden waardoor ze vaak dagen achter elkaar op haar kamer zat en later verhuisde naar de kelder van het huis. Haar vader zag ze nooit en ze haatte hem dan ook voor wat haar was aangedaan. Echter toen ze volwassen werd, werd ze door haar vader vastgebonden meegenomen uit het huis ergens heen, waar hij Urgathoa wilde oproepen om bezit te nemen van haar lichaam en deze wereld te betreden. Een ritueel vol met duistere magie die een normaal mens waarschijnlijk niet overleefd voltrok, maar Urgathoa bleef stil.

Het ging al jaren niet goed met huis Balducas en Gawain was in contact geraakt met een cult van Urgathoa om zijn ziekte waar hij al jaren aan leed te kunnen genezen. Urgathoa genas hem echter niet en heeft ook nooit zijn gejammer om verlossing gehoord want Lamashtu had hem en het cult bedrogen. Eleanor, door Lamashtu van Urgathoa afgewend, merkte op dat ze haar razernij en waanbeelden de baas kon wanneer ze bad tot Lamashtu en kon deze ook aanwenden in conflict met haar latere obstakels. Volgelingen van Lamashtu, houden echter grote afstand van haar en zien haar als vervloekt. En dat bevalt Eleanor prima. Vele jaren later kwam haar ten gehore dat het huis van haar vader was ingestort en ze de laatste is met zijn naam.
Na rondzwervingen in het koude zuiden belandt ze uiteindelijk in Byzanti, al weet ze niet precies waarom. Hier helpt ze maar al te graag de ziektes van de stad te bestrijden. Weinig dankbaarheid krijgt ze er echter voor terug, mogelijk iets te maken met nachtmerries waar haar patiënten soms last van krijgen. Zij slaapt er echter prima van, tot ze zonder herinneringen in een doolhof beland. En zich een weg naar buiten moet vechten.

Ze komt al snel Roselinde tegen in Nowhere als ze uit de hell komt, met haar "wacht" en haar irritante betweterige gedrag. Maar ze heeft dit onderdeurtje helaas ook nodig hier, want dit dorp is veel te ordelijk en je mag niks. Ze weet al snel het vertrouwen te winnen door guards te misleiden en weg te sturen terwijl het verzet een lastig persoon wegwerkt. Verder verblijft ze bij Panisha (nog zo'n irritant maar handig onderdeurtje) en kan ze hier aan minder legale goederen komen. Na een paar weken wordt ze door Roselinde gevraagd om een drietal avonturiers die op zoek zijn naar een nieuw lid te onderzoeken of ze te vertrouwen zijn voor wat gevoeligere klusjes.
Eleanor vraagt zich wel af waarom Lamashtu haar hier naar toe gestuurd? Een korte tijd later vinden ze sporen van de dochter van Lamashtu. Aldinach, demonlord van zand, dorst en schorpioenen. Dingen die Eleanor gelijk de eerste dag allemaal al vreselijk vindt.